1992 yılında Los Angeles’ta yaşadığım zaman, aktör ve sihirbaz Steve Valentine beni dünyaca ünlü Hollywood Magic Castle’a davet etti. Kale, büyüyü bir sanat formu ve hobi olarak tanıtmaya adanmış özel bir kulüp. Kulüp üyeleri yanılsamalarını hemen burnunun altında tutuyor. Nihayetra grubumuz, Steve’in bize daha fazla sihir gösterecek kadar nazik olduğu dairemde sona erdi. Bizi aldatmanın ne kadar kolay olduğuna hayran kaldım, ona yakından sordum: “Sebep bulamıyoruz?”
Cevabı neredeyse 20 yıldır hatırlanıyor. “Sihirbazlar bundan kurtulabilir,” dedi, “çünkü nasıl düşündüğünüzü biliyoruz.” İletişim ve psikoloji bölümünden mezun olduktan sonra, insanların çoğunun (ben dahil) dünyayı, başkalarının bizi tam olarak ne olduklarını görmemize kandırmak için kolayca manipüle edebileceği homojen bir mercekle işlemesi fikrinden çok heyecanlandım. bizden istiyorum. Ve bir sihir numarasının nasıl çalıştığına aşina olan herkesin gerçekten aldatıcı olması, herkesi tamamen aldatmak için gerçekliği bükmenin ne kadar basit olduğu. Her zaman sihir mucizesinin sihirbazın yeteneğinde olduğuna inanmıştım. Gelin ve kitlenin cahil uygunluğundan daha kesin bir şekilde kaynaklandığını öğrenin.
O gece öğrendiklerim, çocuk avcılarının suçlarından nasıl kurtulduğuna dair anlayışımda etkili oldu.
Şimdiye kadar, toplum çocuk tacizcilerinin cezai arzularına cevap vermesini önlemek için pragmatik bir çözüme sahip değildi. Yapabileceğimiz en iyi şey:
1. Onları uzun hapis cezasına çarptırmak
2. Çocuklarımızı inşa ederek ve izleyerek girişimlerinizi önleyin
3. Yakalayın ve kilitleyin
Kuvvetunlu ceza hukukunda (örn. Jessica yasası) büyük ilerleme kaydedilmiş olmasına rağmen, yasal süreç hala ortalama ebeveynin kontrolünün çok ötesindedir. Fail ilk olarak bildirilmeli, tutuklanmalı ve bir etki yaratma cezasına çarptırılması nedeniyle, uzun hapis cezaları bizim önceliğimiz olmamalıdır. İlk önceliğimiz çocuklarımızı henüz yakalanmamış bir düşmana hazırlamak olmalı. Proaktif eğitim, yakalanan az sayıda kişiyi kınarsak sayısız çocuğu umduğumuzdan daha fazla kurtaracaktır.
Kitaplarım ailelere yırtıcıların kendilerini sadece diğer yırtıcılara ve çocuklara gösterdiklerini hatırlatıyor. Kafaka bir deyişle, çocuklarımız tüm savunma hattıdır ve neyse ki bir saldırıyı engelleyebilir ve faili bir polis gücüne dönüştürebilir. Bununla birlikte, istatistikler, bunun için zayıf bir şekilde hazırlandıklarını göstermektedir. Cephemiz sefil bir şekilde başarısız.
Yemekağıdakileri göz önünde bulundur:
- Çocuk istismarı en az bildirilen suçlardan biridir: sadece% 1-10’u maruz kalmaktadır. (1)
- Çocuk istismarı vakalarının sadece% 12’si rapor edilmiştir. (2)
- Ortalama seri çocuk tacizcisinin hayatında 360 ila 380 kurban vardır. (3)
Bir an için önlemeyi unutalım ve çocukların saldırıları neden bildirmediğini sorgulayalım. Açıkçası bir şey çalışmıyor. Okullarımızda sunulan sulandırılmış cinsel istismar önleme programlarında bile, çocuklar güvenilir bir yetişkine bunu anlatmaya teşvik edilir.
Çocuğun istismar edildiğini fark etmeyeceğini varsaymak mantıklı mı yoksa cinsel istismara uğramış bir çocuğun kurban olduğunu çok iyi bildiğine inanmak güvenli mi? Suistimal edilmiş bir çocuğu etkileyen – sosyal izolasyon veya yaşamak, zayıf notlar, konsantrasyon ve depresyon eksikliği, bunlardan sadece birkaçı – ilgili sorunlar, çocuğun ruhunun kendilerine olan kötülüğün tamamen farkında olduğunu açıkça göstermektedir. dır-dir. Sebep o zaman? Sebep rapor etmiyorsun?
Yanıt basit; Yırtıcılar bir sihirbaz gibi kaçarlar çünkü çocukların nasıl düşündüklerini bilirler ve yetişkin gözlerini tam olarak ne görmemiz gerektiğine ikna edebilirler. hiçbir şeyin yanlış olmadığı yanılsaması.
Zihin kontrolü – hile – kurbanların suçu bildirmemelerinin nedeni basitçe şu: korku. Yırtıcılar, çocuklarımızı susturmak için en güçlü insan motivasyonunu – korku – kullanırlar.
Suistimal edenler gerçekliği burunlarımızın altında nasıl büküyor?
Çocuğun onları tanımlayabilmesi nedeniyle, bir damat yırtıcı çocuk üzerinde kontrol sahibi olmalı ve her durumda bu stresli sırrı korku ile mühürlemelidir.
Çocukların kötüye kullanım bildirememe korkusu
1. BORÇ – başkalarının saldırıya geçişteki rollerini affetmeyeceklerinden korkun.
Bir arkadaşım bana bir zamanlar ailesiyle birlikte kandırılan ve ona yıllarca tecavüz eden pedofilin, suç ortaklığı sevgisini kazanmaya başladığına güveniyordu. Onları hediyeler ve tatlılarla şımartacak ve daha sonra bu hediyeler için özel olarak öpücükler toplayacaktı. Bu sevgi dolu jestler daha sonra erkek arkadaşı ve kız arkadaşı oldukları iddiasına çevrildi. İlkokuldayken ve hiç erkek arkadaşı olmadığında, dostça sarılmaları ve cömert dikkatleri ile birlikte bu fikirden memnun kaldı. Devam ederken, her zaman önceki uyumunu temel aldı ve eşit derecede sorumlu olduğunu hissettirdi. Kötüye kullanımdaki rolü nedeniyle hissettiği suçluluktan dolayı ailesine söyleyemedi.
Kafaka bir kadın bana şu e-postayı gönderdi: “Türsel tacizi söylemekle ilgili bir başka sorun … bazı insanlar cinsel tacize uğrayan bir kişinin yırtıcıya rehberlik etmek için bir şeyler yapmış olması gerektiğine inanıyorlar. Bu, anneme üzerimdeki saldırıyı anlatmakla karşılaştığım bir problemdi ve küçükken (bir bebek bakıcısı tarafından) cinsel saldırıya uğramış olsa da, beni hala (bakıcı) liderlik yapmaya devam etmekle suçladı Arkaye dönüp baktığımda, bu düşünceyi sorgulamalıyım. Yalınce 8 yaşındaydım. Bir erkeğe nasıl liderlik edeceğimi nasıl bilebilirdim? “
2. HATA – Yırtıcı hayvanın başını belaya sokacak başka bir sırrı ortaya çıkaracağından kork.
Kar damatları genellikle olası raporlamaya karşı çocuğa karşı mühimmat yapar. Yalınçe söylemek gerekirse, bu bir tehdittir, “Bana söylersen söylerim.” Kar damatları, çocukların sağlıksız yiyecekler, belirli müzik, alkol, uyuşturucu ve pornografi gibi ebeveynleri yasaklayacak sevinçlere düşmelerini teşvik eder ve izin verir. Eğer Predator agresif bir şekilde fırsat sunuyorsa, çocuk bu sınır ötesi öğelere katılır ve daha sonra saldırganı yok ederse cezadan korkar.
3. KREDİRLİK – başkalarının onlara inanmayacağından korkun.
Aslında inanmıyorsanız doğrudan olumsuz bir etkisi yoktur. Bir çocuğun inanmama korkusu genellikle daha derin bir korkunun üst kabuğudur. Sorun, kulağa çılgınca geldikleri veya “kirli şeyler” hakkında hikayeler uydurdukları için alay ediyorlar mı? Belki de saldırgan, eğer söylerse ve inanılmıyorsa çocuğun saldırganın elinden muzdarip olacağını tehdit etmiştir? Onların gerçek korkusu NE olacak, çünkü ciddiye alınmayacaklar ya da kimse onlara inanmazsa ne olacak. Bunlar temel korkulardır ve aslında aşağıdaki kategorilerden birine göre daha iyi kategorize edilebilirler
4. Utanç – aşırı utanma korkusu, diğerleri öğren, saçma.
Utanç güçten düşürücü bir duygudur. Bir çocuk için soru ortaya çıkıyor: gizli utançtan muzdarip olmak daha iyi mi yoksa herkes bana ne olduğunu biliyor mu? Yırtıcılar gücünü bilir ve cömertçe kullanırlar.
– Kilisede bunu gerçekten yaptığını bilen herkesi mi düşünüyorsun? Tanrı senden nefret ediyor.
– Bu resimleri internete koymamı istemiyorsun ve okulunuzdaki herkes sizi çıplak görüyor, değil mi?
– Bana söylersen belada olabilirim, ama herkesin tam olarak neyi bilmesine izin vereceğim
Birlikte yaptık ve beğendiklerini bildirmemi ve benden yapmamı istedik.
5. FİZİKSEL HASAR – sizin ya da sevdiğiniz birinin ya da sevdiğiniz bir şeyin (evcil hayvan) yaralanmasından korkma.
Shawn Hornbeck birkaç yıl önce adam kaçırma olayından dört yıl sonra adam kaçırmaevinin evinde keşfedildiğinde kendine dikkat çekti. Cizre heyecanlandı, çocuk canlı bulundu, ancak sık sık apartmanda yalnız kalan ve hatta mahalle çocuklarıyla oynamayı görmüş olan çocuğun asla kaçmaya çalışmadığı raporlarıyla şaşkına döndü. Shawn’un üvey babası olası tek açıklamayı sundu: “Shawn’un alındığı zaman 11 yaşında olduğunu hatırlamanız gerekiyor. Bu yüzden çok daha savunmasızdı … ve belli ki onu orada tutmak için bir şeyler yapıldı. O kadar korkmuş ve korkmuş olabilirsiniz ki, hayatınızı kontrol edebileceği açıktır ki, öyle ki.
Sadizm ve cinsel istismar aynı madalyonun iki yüzü değil mi? Sadist yırtıcıların çocuğun hayatını tehdit etmek veya aile üyelerini öldürmek veya evcil hayvanları parçalamak konusunda hiçbir endişeleri yoktur. Retoriklerinin artan şiddeti, çocukların hiç karşılaşmadığı ve taktiğin boş tehditler olabileceği hakkında hiçbir fikri olmayan bir şeydir. Saldırmaya hazır ve saldırmaya hazır olduğunu gösteren korkutucu bir yetişkin, bir çocuğu kolayca tahmin edemez. Sessiz olmaları şaşırtıcı mı?
Hile öğrenin, illüzyonu yok edin
Misyonum, ebeveynlerin çocuklarına avcıların deneyecekleri hileleri ve nihayet çocukların illüzyonun dışında görebilmeleri için çalışacakları korku büyülerini öğretmelerine yardımcı olmaktır.
Tek bir çubuktaki bir sürünmeyi tanımlayan bir klişe toplama hattı gibi, klişe taktikleri de ürkütücü yetişkinlerin çocuklara karşı tanımlanmasına yardımcı olur. Bir şeyin klişe haline gelmesinin tek yolu içeriği aşırı derecede açıklamaktır. Çocuklar bunu kendileri öğrenemezler. Ebeveyn olarak, çocuklarımızı onlara karşı kullanılan kalıpları ve püf noktalarını tanımaları için geliştirmeli ve güçlendirmeliyiz.
Çocuklarınıza, korku dolu herhangi bir sırrın, kendilerinin ve başkalarının hayatlarını daha fazla yok edebileceğini öğretin. Onlara “sırrı” ortaya çıkarmadıklarından emin olmak için kesinlikle her şeyi yapacak başkaları olduğunu bildirin. Şiddet ve fiziksel zarar tehditlerinin kötü insanların kendilerini sakin tutmak için kullandıkları başlıca yalanlar olduğunu açıklayın.
Bu soruşturmanın sonucu saldırıların önlenmesi ve yetkililere daha fazla rapor verilmesi olacak. Savunma hattımız, Predatörlerin ucuz salon numaralarını görebilecek ve masaları çevirebilecek.
Çocuklarımızı taciz etmelerine, tecavüz etmelerine ve kaçmalarına izin veren yırtıcıların ustaca kontrolü değildir. daha ziyade çocuklarımızın uyarlanmış cehaletidir. Bu nedenle, çocuklarımızı kendilerini savunmak ve onlara zarar verecek canavarları yok etmek için pragmatik bilgilerle donatmak için her türlü çabayı göstermeliyiz.
Hileleri öğrenin. Yanılsamayı yok et.
1 Kaynak: FBI Kolluk Bülteni
2 Kaynak: Hanson, R.F., Resnick, H.S., Saunders, B.E., Kilpatrick, D.G. & Best, C. (1999). Çocukluk çağı cinsel saldırılarının rapor edilmesine ilişkin faktörler. Çocuk İstismarı ve İhmali, (23) 559-569.
3 Kaynak: Güney Carolina Kuvvetunlu Seks Suçları (1999). Özet, Güney Carolina Kolluk Bölümü, Columbia, SC.
