Nick Rosen’in arkası İnternetten kitabın “çevrimiçi olmayı düşünen herkes için önemli bir okuma” olduğunu söylüyor. O değil.

Bunun yerine, herhangi bir fayda olmadan yaşam konusunun etrafında gevşek bir şekilde asılı duran bir fıkra koleksiyonudur. İçindeki herhangi birinden şüphe ediyorum İnternetten çıkarmadan önce bu kitabı okur veya yararlanırdı. Bu tüy siklet kitapta görünmeyen şey, günümüzün Amerika Birleşik Devletleri’ne yanıtı web’den uzaklaşmak olan zamanların ve insanların ciddiyetidir.

Bu, yazarın Amerika Birleşik Devletleri’ni gezerken tanıştığı çeşitli şebeke dışı kişilerle yaptığı konuşmalara dayanan bir layman kılavuzu olması anlamına geliyor. Rosen hoş bir adam gibi görünüyor ve kitap kesinlikle olduğu gibi ücretli bir tatilin paçavrası gibi okuyor. Çevreta bir sürü zıplama var, çünkü konular – Onlara cevap vermeyi tereddüt ederim – coğrafi olarak her yerde ve rastgele görünüyor. Nihayetunda, Rosen’in tüm bu seyahatleri nasıl düzenlediğini ve gerçekleştirdiğini merak ettim, insanların nasıl yaşadıkları ya da neden yaşadıkları gibi.

Sorun, elektrik şebekesini yaşayan veya düşünen insanların zaten ihtiyaç duydukları kaynaklara ve destek ağlarına sahip olmalarıdır. Sen sadece bir google’sın. Bilgi çağının bu altın günlerinde hayatta kalanların hayatta kalma yerleri vardır; Konut okulları ve dindarların toplanabilecekleri yerler vardır. Saksı yetiştiricileri Bogart bilgilerini vermez; Ortamların gerçek malları vardır; ve hatta göçebe araç sahipleri meşgul Van Dwellers Yahoo Group gibi gruplar için tavsiye ve desteğe sahiptir. Burada, gezici bir seks işçisi olarak geçimini sağlayarak şimdi sahibi ve evini aradığı uzak bir Alaska çekilişine dönüştürürken, minibüsünden yazılan bir web sitesini başarıyla dönüştüren “Hobo Stripper” ‘a selamlayacağım.

Gridders hala traktörünün üzerinde yaşayan Stewart Brand ve Bütün Dünya Kataloğunu diğer kaynaklardan daha fazla borçludur. Yine de, İnternetten. Şimdi o kitabı hak eden bir kitap vardı [ecologically] üzerine basılmıştır. “Aletlere Erişim” kataloğu, 40 yıl önce kara hareketinin şebekesini tetikledi. İnternet dahil bu sayısız bilgi kıvılcımı hala etrafımızda parlıyor, bizi bilgilendiriyor ve yolumuzu aydınlatıyor.

Rosen, kaynak bilgi toplayarak veya belirsiz ama yararlı web sitelerini kazarak kataloğun başlattığı konuşmalara eklemek için hiçbir şey yapmaz. Not yok, kaynakça yok, dizin yok.

Tabiatl ki şebekeden bağımsız yaşamın siyasi tarafı söz konusu olduğunda da ödevini yapmadı. Belki de onun İngiliz perspektifi, ancak Atlantik’in bu tarafında zeki, iyi okunan ve vicdanlı bir şekilde bireylerin – en iyi ihtimalle – hükümetlerine güvensizliklerini anlamak kolaydır. Nihayet 60 yıldır hükümetin yalanları, komploları ve örtbaslarının hiçbirinde uzman değilim – hayatım – ve istemiyorum ya da olmak zorunda değilim. Ancak hükümetimizin birçok önemli açıdan kötü niyetli olduğunu anlayacak kadar gördüm.

Sorun, Rosen’in Dünya Ticaret Merkezi’nin sahibi ve yaklaşık 750 milyon dolarlık sigorta fonu alan Larry Silverstein ile önceden ayarlanmış, kontrollü yıkımın nedenleri hakkında “belirsiz bir şekilde” konuşması tuhaftır. 7 numaralı bina 11 Eylül’de hatırladı (s.268). Ve birçok insan için bu sadece şu anki Allan Weisbecker konusu da dahil olmak üzere sadece tarihsel bir dipnot değil, Rosen onu – ve o – paranoyak bir deli olarak “Korku” başlıklı bölümde reddetti.

En yüksek petrole gelince, Rosen hem konularını hem de okuyucuyu bozan bir anlayış eksikliğini ortaya koyuyor. Peak Oil’i “tarihte her yıl tüketilen yağ miktarının her yıl bulunan yeni petrol miktarını aştığı nokta” şeklinde yanlış yorumlayarak somut bir hata yapıyor (s.273) . Tüketim yıllardır keşfi aştı. Küresel petrol üretimi mümkün olan en yüksek noktaya ulaştığında, pik petrol daima ve her zaman olur. Bu temel fakat kritik bir ayrımdır. Cizrelararası Enerji Ajansı’na göre, bu nokta 2006 yılında ortaya çıktı ve diğerleri tahmin etti.

Bu kitap için önemlidir, çünkü Peak Oil, ağın büyük bir kısmı olan 150 yıllık petro-endüstriyel büyüme döneminin tamamının sona erdiği anlamına gelir. Elektrik şebekesi, altyapı, terörizm, bakır ve alüminyum madenciliğinde vandalizm, yakıt eksikliği, finansal hile ya da yukarıdaki faktörlerin bir karışımı gibi onarılamaz bir bozulma ile neredeyse kesinlikle çıkmaktadır.

Rosen bundan hiç söz etmiyor ve kendisini politika ve enerjiyi ciddiye alan konularına iniyor. Burada sadece kötü burs yok, eleştirel düşünme veya okuma kanıtı yok.

Burada zaten şebeke dışında olan ve daha iyisini yapmak isteyen insanlar için yardım yoktur. Tesirlenen okuyucuların web’de veya şebeke dışında nerede oldukları hakkında bilinçli kararlar vermelerine yardımcı olacak yeterli zihinsel et yoktur.

Okumak zorundaysan İnternettenen azından benim gibi kütüphaneden çıkar. Ve zor kazanılan paranızı elektrik faturanız gibi başka bir yere harcayın.

Al kurdele takmanın zamanı geldi

Kocası geçen ay öldüğünde, Jayanti (adı değişti) AIDS olduğunu öğrendi. Testler, 30 yaşındaki Jayanti ve üç aylık oğlunun, diğer iki küçük çocukla birlikte HIV pozitif olduğunu gösterdi. Haberler köyün her yerine yayıldı. Ailesi toplum tarafından yasadışı ilan edildi ve doktorlar bile HIV pozitif olduğu için onu ziyaret etmeyi reddetti. Orissa’da aile üyeleri, topluluk ve tıp camiası tarafından dışlanma, aşağılanma ve istismar artmaktadır. Aileler ve toplumdan yeterli tıbbi bakım, tedavi olanakları ve sosyo-ekonomik desteğin bulunmaması birçok hastayı umutsuzluğa ve intihara sürüklemiştir.

UNAIDS raporuna göre, 2000-2005 döneminde 285 kişi AIDS’ten öldü, ancak aktivistler AIDS’e bağlı ölümlerin tam sayısının çok zor olduğunu çünkü AIDS’in ölüm nedeni olarak nadiren belirtildiğini – resmi olmayan tahminler önerdi 300 kişiden oluşuyor. 21.623 kan örneğinden 2306’sında HIV pozitif vakalar ve 467 AIDS virüsü vardı. Bu durumlarda, erkeklerin yüzde 68’i ve kadınların yüzde 32’si oradadır. Islak grubuna bakarsak, yaş grubu (25-39) maksimum vaka sayısına sahiptir. Ganjam bölgesi AIDS vakalarında endişe verici bir artış yaşıyor ve önümüzdeki yıllarda tüm Orissa ilçeleri arasında en fazla sayıda HIV vakasına sahip olduğu konusunda şüpheli bir ödül alacak gibi görünüyor. Bu rapordan sonra. AIDS 2000 ve 2005 yılları arasında bölgede 151 kişinin öldüğünü iddia ederken, HIV pozitif vakalar aynı dönemde 960’a yükselmişti. Bir rapor, bu süre zarfında 11,357 kişinin Berhampur’daki tıp hastanelerindeki gönüllü ve gizli danışmanlık ve test merkezlerini ziyaret ettiğini gösteriyor. HIV vakalarının çoğu Polosara, Hinjili Digapahandi ve Belguntha bloklarından bildirilmiştir.

Göç, zayıf okuryazarlık, yoksulluk, kentleşme, enjekte edilebilir uyuşturucu kullanıcıları, güvensiz cinsel uygulamalar ve hastalığın bulaşmasının cehaleti ölümcül hastalığın yayılmasında önemli faktörlerdir. Göç, artan HIV vakalarının ana nedenidir. Resmi olmayan kaynaklar, ülkenin farklı bölgelerindeki 10.000.000 Oriya göçmen işçinin olduğunu söylüyor. Durum, 1999’da süpersiklonun neden olduğu muazzam hasar ve bunu takiben 2000 yılında şiddetli kuraklık ve ardından benzeri görülmemiş bir sel nedeniyle kötüleşti. Göçün ana hedeflerinden biri de Suredir. Yüz’a göç 1975’te başladı. Göçmenler tekstil sektöründe çalışıyor ve sadece birkaçı elmas parlatma sektöründe de çalışıyor. İnsanlar eyaletin her köşesinden Yüz’a taşınıyor. Ganjam bölgesi dizide ilk sırada yer alıyor. Yalınce Ganj bölgesindeki Yüz’ta, devlet işlerinden 900.000 işçiden 600.000’den fazla Oriya göçmeni işçi çalışıyor. Bunların en az yüzde 30’u mevsimlik göçmenler, diğerleri ise HIV bulaşmasına yol açan güvensiz seks riskinin yüksek olduğu koşullarda Suriyeli gecekondu mahallelerinde yıl boyunca yaşıyor. Orissa tıp topluluğu, göçmen işçiler arasında AIDS’deki endişe verici artışı doğrulamaktadır. Yinelevler tıpkı işler gibi gelişir ve Yüz’ın AIDS bombası için yerleşik bir ördek olmasının bir nedeni budur. Yüz, Gujarat’ta organize “kırmızı ışık” alanı olan tek şehirdir. Konutlilik öncesi yaygınlığın yaygınlaştırılması, ticari seks işçileriyle çok sayıda cinsel ortaklık ve yüksek eşcinsellik burada çalışma hayatının bir parçasıdır. Ticari seks işçileri, Yüz’taki AIDS taşıyıcılarıdır. Göçmen işçiler evlerine döndükleri ve aileleri için birkaç yüz kilometrelik risk aldıkları için AIDS’in tehdidi genellikle düşünülenden daha ciddidir.

Islak grubu erkek kadın

0-14 75 63

15-24 102172

25-39 1079441

40+ 310 46

Yukarıdaki grafiği incelerseniz, yaş grubu (25-39) yıllarında maksimum HIV + ve vakası sayısı ve bu grup, bir ailenin veya toplumun birincil çalışanı olarak tanımlanır. Aynı zamanda, ailelerinin karlılığıdır. Rüyaük şanslar nedeniyle, iş aramak için ülkenin farklı bölgelerine göç ederler ve HIV virüsü ile geri gelirler. Virüsün ebeveyni ve karısı ilk kurban olacak. Ve trend böyle gider. Bir sonraki hedef yenidoğan olacak. Islak grubundaki (0-14 yaş) küçük çocuklar masumdur ve korkulan hastalık hakkında hiçbir şey bilmezler. Hastalık ailesi tarafından kutsanmıştır. Her yaş grubunda, enfekte erkek sayısının kadın muadilinden daha fazla olduğu görülebilir. Ancak yaş grubu (15-19) yıllarında garip bir değişim var. Burada HIV erkekleri olan kadın sayısı 102 erkeğin aksine 172’dir. Bunun nedeni, bu yaş grubundaki daha fazla kadının evli olması ve virüsün kocasından unutulmaz bir hediye olmasıdır. 40 yaşın üzerindeki yaş grubunda 310 erkek ve 46 kadına HIV pozitif virüs bulaşmıştır. Şimdi bu artan HIV pozitif vakaları üzerinde düşünme zamanı. Hastalık gerçekten Orissa’daki her köyde dehşete neden oldu. Birisinin ateşi veya soğuğu varsa, köylü iş kariyeri boyunca üzerinde çalıştığı bir harita çizmeye başlar. Temel günlük ihtiyaçları karşılamak için her çabaladığında, diğer eyaletlere ve devletin diğer bölgelerine göç edebilir. Hasta köyünden herhangi bir yere gitmişse, vakayı düşünmeden AIDS olarak teşhis eder. Daha sonra geri sayım, sağlık görevlisinin somut bir raporunun, gereksiz kısıtlamalar uygulayarak köylülerden öldürmesinden önce başlar. Asıl sorun, korkunç hastalıktan etkilenen insanları sevmek veya nefret etmek değil, grubuna daha fazla kurban eklemeden önce virüsü önlemek.

1986’da, ülkede HIV / AIDS’i önlemek için, Birlik Sağlık ve Aile Bakımı Bakanlığı liderliğindeki Sağlık ve Aile Bakımı Bakanlığı, çeşitli sektörlerden temsilcilerle ulusal bir AIDS komitesi oluşturdu. Komite, programın uygulanmasında etkin koordinasyon için çeşitli bakanlıklar, sivil toplum kuruluşları ve özel kurumları bir araya getirmek üzere oluşturuldu. Program yönetimini güçlendirmek için eyalet hükümeti, stratejik planın yönergelerine uygun olarak devlet AIDS kontrol şirketi Orissa, bir teknik danışma komitesi ve bir yetkili komite içeren kendi idari organizasyonlarını kurmuştur.

Orissa’daki Devlet AIDS Kontrol Derneği (OSACS), eyaletteki yüksek riskli nüfuslar için hedefli müdahale programları uygulamıştır. Hâlihazırda ticari seks işçileri, kamyoncu, göçmen işçiler, balıkçılar, mahkumlar ve gecekondu kadınları için STK’lar tarafından hedeflenen müdahale projeleri yürütülmektedir. Bununla birlikte, cinsel olarak aktif ergenler arasında hastalık hakkında farkındalık eksikliği, yayılmasının önündeki ana engeldir. Okuma yazma bilmeme ve cehaletin AIDS vakalarındaki artışa bağlandığı bildirildi.