Kısa bir süre önce ana konunun “çalıştığınız kuruluşta kadın olmak nasıl bir şey” olduğu odak grup tartışmasına katıldım. Daha önce çalıştığım organizasyonda birkaç yönetim rolünü üstlendikten sonra, coğrafi konumdan bağımsız olarak, işyerindeki cinsel tacizin yinelenen bir tema olduğunu söyleyebilirim – cinsiyetçi yorumdan veya şakadan fiziksel, istenmeyen dokunuşlara, Avrupa’dan Afrikalılara ve Ortadoğu iş arkadaşlarına kadar çok çeşitli erkek meslektaşlar tarafından taahhüt edildi. Açık fikirli olsa da, sadece profesyonel olarak işbirliği yapmak istediğim insanlardan bu tür yorumları almaya hazır değilim. Çalışma ortamım bir tuzak değil, bir sığınak olmalı. Nihayetuç olarak, insani ortamda bir kadın olarak, uzaktaki yalnız bir yerde uzak ve yalnız bir yerde yaşamak ve insanlıkla hiçbir temasınız yoksa, dünyanın başka yerlerinde bir kadın olmaktan daha az bir şey değildir. Bu, özellikle iktidarda olduğunuzda her türlü yoruma maruz kalmak anlamına gelir. Bence soru farklı olmalı: “Organizasyonda olduğu gibi, sizi – kadın çalışanlar – çalışma yerinizde güvende hissettirmek için ne yapabiliriz?” Olmalıdır. Gerçekten de yapılabilecek birkaç şey var. Birinci tavsiye: İşe Alım. Kontenjanlardan değil tutumdan bahsediyorum. Soyçılığa karşı mücadelede dev adımlar attık ve şimdi ırkçı ifadelerden dehşete düşüyoruz. Peki ya cinsiyetçi ifadeler? Bir görüşmeci, bir iş görüşmesi sırasında açıkça ırkçı olan birini işe alır mı? Yanıt hayır. Panelden gülmek için cinsiyetçi bir yorum yapan birini işe alır mısınız? Yanıt Konutet.